Van woensdag 26 juni tot en met woensdag 10 juli 2013 ben ik weer op fietsvakantie naar Italië geweest.

Vijf jaar geleden was ik voor het laatst in Italië. Toen was de oostkant van de provincie Toscane de bestemming evenals de provincies Umbrië en de Marche. Nu was de westkant van de provincie Toscane de bestemming. Of te wel de omgeving tussen Pisa en Florence.

Ook deze keer heb ik de groepsreis bij Aktiva Tours te Valkenswaard geboekt. Aldaar heb ik samen met mijn medereisgenoten Elze, Jan, Lettie, Marije, Marja, Marjo, Nicolette, Paul, Wil, Yvonne en onze reisleider Guillermo, in Toscane met veel plezier gefietst. Daarvoor wil ik hen hartelijk bedanken.

We zijn met het vliegtuig van Schiphol naar Pisa gevlogen. Daarna zijn we door de taxi naar de eerste camping in Pisa gebracht. Vervolgens hebben we op campings overnacht te Montopoli, Florence, Limite, Montecatini Alto om daarna weer in Pisa terug te keren.

Hierna kunt u mijn belevenissen lezen zoals ik, en in vele gevallen wij, gedurende deze 15 dagen hebben meegemaakt.

Veel leesplezier.

Vijf jaar geleden gingen we nog met een nachtpendelbus vanuit Weert naar Italië. Nu gaan we met het vliegtuig vanaf Schiphol naar Pisa.

Eerst met de trein naar Schiphol, vervolgens had ik binnen 10 minuten de bagage afgeleverd en was ik door de douane c.q. de controle van de handbagage. Daarna nog enkele uren gewacht voordat we aan boord van het Transavia vliegtuig konden.

Halverwege het taxiën op Schiphol zijn we teruggekeerd naar de gate. Het grondpersoneel had namelijk vergeten een rolstoel in het vliegtuig te plaatsen. Na deze valse start landen we na een kleine 7 kwartier op het vliegveld van Pisa. Aldaar werden we opgewacht door onze reisleider Guillermo.

Vorig jaar in de Dordogne waren we met ons drieën en een reisleidster. Nu zijn we met elf reisgenoten, waarvan 6 personen de 15-daagse reis hebben geboekt en 5 personen 8 dagen in Toscane zullen verblijven.

’s Middags op de camping een kleine introductie van Guillermo gehad en een aantal versnaperingen gehaald die we met z’n allen hebben genuttigd.

’s Avonds zijn we eerst bij de scheve toren geweest en daarna met z’n allen in de nabijheid van de toren gegeten.

Vandaag staat de eerste fietsroute op het programma. Deze gaat van Pisa naar Montopoli. Een afstand van circa 60 km.

Na het ontbijt en het opbreken van de tenten en een gedeeltelijke routebeschrijving door Guillermo zijn we tegen tienen met z’n allen vertrokken. De eerste 12 km was om er in te komen. Dit was tot Calci redelijk vlak. In Calci kon er worden gekozen voor een gemakkelijke route en de standaard route. De standaard route bevat een voor de eerste dag een hele pittige klim. Iedereen heeft toch voor de pittige klim gekozen. De klim ging van Calci via Castelmaggiore naar Buti. We moesten de bergketen Monte Serra over. De hoogste piek ligt op ongeveer 910 meter. Wij hoefden maar tot ongeveer 650 meter hoogte. Calci ligt op ongeveer 50 meter, zodat we 600 meter moesten klimmen.

De laatste kilometers naar Buti was een afdaling. In de afdaling had ik het kippenvel op de handen en benen. In het eerste deel van de afdaling was de weg goed. In het tweede deel zaten er vele gaten in de weg. Zouden ze hier ook vorstschade hebben? We zijn in de klim wel borden tegengekomen van een autoband met een sneeuwketting eromheen.

In Bientina (ongeveer halverwege de route) hebben we geluncht. Daarna via Quattro strade, Santa Maria a Monte, Castelfranco di Sotto en San Romano zijn we via enkele klimmetjes (lang niet zo heftig als vanmorgen) en dalingen aangekomen op de camping Toscana Village in Montopoli.

Het was vandaag overwegend zonnig weer en tijdens de zware klim was het vrij bewolkt. Dit was wel lekker. De temperatuur was ruim 25°C.

Vandaag een vrije dag. Elze, Marja, Marjo en Nicolette hebben de wereldstad Montopoli bekeken. Dit stelde weinig voor. Jan, Lettie, Marije, Paul, Yvonne, Wil en ik zijn via een omtrekkende beweging via Monte Bicchieri en La Serra naar het hoger gelegen San Miniato gegaan. Dit was weer even lekker klimmen. San Miniato is een zeer oude nederzetting en aanbevelingswaardig door de mooie oude gebouwen, zoals de kathedraal, het bisschoppelijk paleis, het Stedelijk Paleis en de toren op de heuvel waarvandaan je een schitterend uitzicht hebt over de diverse valleien.

Aldaar hebben we op een terras met een schitterend uitzicht over de omgeving wat gedronken en gegeten. Daarna nog wat door San Miniato gewandeld. Jan, Marije en Paul hebben we tijdelijk achtergelaten en zelf zijn we via een iets noordelijker gelegen route via Palagio teruggefietst naar Montopoli. Eerst lekker afdalen en daarna het luie zweet eruit in de klim.

Terug op de camping heeft het een heel klein beetje geregend. Maar we konden buiten blijven zitten. We moesten wachten tot 16.30 uur voordat de bar openging voor een verdiende (alcoholische) versnapering. Eerst verhuisden we de stoelen en tafels naar de open lucht om van de zon te kunnen genieten om na ruim een uur terug te keren naar de parasol vanwege een beetje regen.

Tussentijds kreeg ik een sms-bericht uit Nederland dat vanwege het slechte weer het beachvolleybal niet doorging. Ondanks de 234 regendruppels die bij ons vielen mogen wij bij een lekkere temperatuur niet klagen.

Vandaag verlaten we Montopoli en gaan we naar de Internationale camping van Florence waar ik al twee keer eerder ben geweest. Echter toen wat dit het startpunt en het eindpunt van de reis, ook met Aktiva Tours.

Om kwart over negen zijn we met z’n tienen van de camping vertrokken. Wil was al eerder weggegaan. Onze eerste grote stop was in Castelfiorentino. Aldaar hebben we op een terras wat gedronken en wat lekkers gegeten. Daarna door de stad gewandeld waarbij de huizen aan vele kleine steile wegen zijn gebouwd.

Ook nog over een markt gewandeld. Bij een kerk was een huwelijksplechtiging aan de gang, Daarna doorgefietst naar Montespertoli. Op dit deel van de route hadden we een interval klim. Of te wel een stukje klimmen, klein stukje vlak en daarna weer stijgen etc.. Aldaar hebben we bij het park in een soort kiosk wat gegeten. Het personeel deed voor ons de televisie aan omdat in Assen de TT bezig was. Aangezien wij hier geen belangstelling voor hadden heeft hij de tv, op ons verzoek, weer uitgezet. Na het eten hadden we eerst een afdaling. Halverwege de afdaling zijn Marije, Marjo en Paul via de drukke weg naar Cerbaia gefietst. Dit was de gemakkelijke route. De overige zeven kozen voor de steile klim naar Poppiano. Dit was weer een lekkere pittige klim. Hij was veel korter dan tijdens de eerste route. Deze was goed te doen. In Poppiano staat een mooi kasteel, fotogeniek.

Na een stop en bezichtiging zijn we verder gegaan naar Chiesanuova (dit was via een geleidelijke klim). Aldaar nog een ijsco gegeten. Daarna nog een paar kilometer naar de camping. Op de camping was er nog een steile klim om bij onze plekken te komen. Vandaag was het weer een graad of 25 met in de middag wat meer bewolking.

’s Avonds op de camping bij de tenten met z’n allen gegeten. We hebben een goede kok “Guillermo” in ons midden. Zelf ben ik lid van de afwashulp.

Onderweg zien we steeds meer velden waarop druiven voor de wijnteelt worden geteeld.

Vandaag één van de twee rustdagen achter elkaar. We hebben met z’n allen in diverse groepjes Florence verkend. De meesten zijn met de bus naar het centrum gegaan. Dit duurt ongeveer 25 minuten. We zijn eerst met z’n allen naar de “Cattedrale di Santa Maria del Fiore” gewandeld. Echter deze ging pas om 13.30 uur open.

Daarna in groepjes door de stad geslenterd. Ik ben met Marja, Nicolette en Yvonne en gedeeltelijk Paul, Elze en Marjo daarna doorgewandeld naar de Ponte Vecchio.

De Ponte Vecchio is een beroemde middeleeuwse brug over de rivier de Arno. De brug is vooral bekend door de winkeltjes, vooral juweliers, die zich op de brug bevinden. Daarna hebben we bij een pizzeria koffie / frisdrank gedronken. Ze kunnen misschien wel pizza’s bakken maar geen cappuccino maken.

Bij Palazzo Pitti, is een paleis en museum met tuinen, zijn Marja, Nicolette, Yvonne en ik verder gegaan. We zijn door de diverse winkelstraten en winkels geslenterd. We zijn nog bij de “Cattedrale di Santa Maria del Fiore” geweest, maar we voldeden niet aan de kledingvoorschriften, dus we stonden zo weer buiten. Daarna door enkele straten gelopen waar allemaal marktkraampjes stonden. Aan portemonnees, riemen en tassen geen gebrek. Na wat gegeten te hebben zijn we met de bus teruggegaan naar de camping. Op de camping nog bij het zwembad gelegen. In Italië zijn in de meeste zwembaden een badmuts verplicht

’s Avonds ben ik met Marja, Nicolette, Paul, Wil en Yvonne gaan eten in een restaurant aan de straat waar ook de bushaltes zijn naar Florence.

Voor het eerst eens een vriendelijke bediening gehad. Tot nog toe zijn de meeste Italianen in restaurants, winkels, zwembaden allemaal heel sacherijnig.

De tweede rustdag achter elkaar. Voor de meesten had dit niet gehoeven. Eén dag om Florence te bezichtigen is voldoende. Wie langer wil blijven, boekt maar een stedenreis naar Florence. Het mooiste is één dag fietsen en één dag vrij en dan weer fietsen etc.. Een tip voor Aktiva Tours.

Iedereen doet vandaag wat anders. Zelf heb ik een ommetje gemaakt. Vanaf de camping ben ik met de fiets vertrokken naar Abate – Impruneta – Il Ferrone – Le Bolle – Chiocchio - Strada in Chianti – L’Ugolino – Grassina alwaar ik bij een plaatselijke slager annex bakker annex wijnverkoper annex pizzeria ter plaatse een broodje heb laten beleggen. Dit hebben we vijf jaar geleden tijdens de fietsvakantie Toscana Appeninni ook regelmatig gedaan.

Vervolgens in een omtrekkende beweging waarbij de snelweg diverse keren is gepasseerd weer op de camping aangekomen. Vooral het eerste en laatste deel van de route was veel klimmen. Daarna nog enkele uren in en bij het zwembad vertoeft. Ook enkele mede reisgenoten verzamelden zich hier. Als je bij dit zwembad iets niet volgens de regels doet, bijvoorbeeld geen badmuts op, de slippers niet bij de ingang achter laten of andere ongein, dan wordt je vriendelijk maar zéér dringend verzocht om het zwembad te verlaten. Het personeel is heel vriendelijk, dus niet.

Na drie dagen Florence gaan we nu door naar Limite. Dit is een tocht van circa 40 km en voor vijf leden van de groep de laatste etappe. Het venijn van de route zit in de staart. Dit is de klim vanuit Limite naar de camping. We maken eerst een rondtrekkende beweging aan de westkant van Florence. Door de stad Florence heen fietsen is geen pretje.

Wel zijn de Italiaanse autobestuurders heel vriendelijk richting fietsers. Vooral als we in een groep fietsen, krijgen we regelmatig voorrang of we nemen voorrang waar we voorrang hadden moeten verlenen, zonder dat ze beginnen te toeteren.

In het begin van de route hebben we al een flinke stijging. In San Martino Alla Palma hebben we bij een barretje wat gedronken. Ook hier is voor de dorpelingen van alles te koop zoals brood, groentes, beleg, drinken etc..

Na de drinkstop was er eerst een flinke afdaling en daarna volgens Guillermo een prettige stijging, echter hij bedoelde een pittige stijging. Ik denk een stijging van circa 15%. Onderweg zijn we tijdelijk gescheiden. Paul en Marjo kozen voor de lichtere route. De anderen, waaronder ik, namen de standaard route. Eerst een redelijke beklimming en daarna vlak voor Malmantile een afdaling van 19% volgens de borden langs de weg. In Montelupo Fiorentino hebben we geluncht.

Daarna op naar de camping. Achteraf viel de klim voor de meesten wel mee. Ook was de camping voor het gevoel dichterbij dan gedacht. Voor 15.00 uur was ik al op de camping. Na het opbouwen van de tent nog lekker bij het zwembad vertoeft.

’s Avonds in het campingrestaurant gegeten.

Vanmorgen hebben we afscheid genomen van de 8-daagse groep. Dit betekent dat Jan, Lettie, Nicolette, Wil en Yvonne ons gaan verlaten. Er komen geen vervangers zoals oorspronkelijk wel de bedoeling was, dus we zijn gekrompen tot zes vakantiegangers.

Elze, Marja, Marjo en ik gaan vandaag vanaf station Empoli met de trein naar Siena. Een hele dag op de camping blijven is ook niets. Met de trein zijn we om 10.40 uur vertrokken. Een uur later kwamen we aan op het station van Siena. Bij navraag bleek dat buslijn 10 naar het centrum ging. Zowel de bus van 11.50 uur en 12.20 uur kwam niet opdagen. Bij verdere navraag bleek dat ook twee andere buslijnen naar het centrum gingen. Dus die, na een klein uur wachten, maar gepakt. In het centrum hebben we eerst maar wat gedronken en gegeten.

Het bleek dat er gisteren in Siena een paardenrace, Palio genoemd, was geweest. Deze paardenrace wordt al sinds 1287 gehouden en is ieder jaar op 2 juli en 16 augustus. De race gaat tussen de 17 wijken, waarvan er 10 mee kunnen doen, die binnen de stadsmuren van Siena liggen.

Op het schelpvormige plein, de Piazza del Campo, lag het harde zand nog. Voorts hingen er door de stad heen vele foto’s.

We hebben nog diverse gebouwen, waaronder de Kathedraal van Siena, waarmee men in de 12^e eeuw begonnen is te bouwen. Dit duurde circa 200 jaar, bezocht.

Deze kathedraal is veel kleiner geworden dan oorspronkelijk de bedoeling was. Door een uitbraak van de pest, waarbij 80 procent van de bevolking om het leven kwam, heeft de bouw in de periode 1348 tot 1376 stilgelegen. Voorts nog vele (winkel)straten bekeken. We zijn terug naar het station gelopen. Dit is, als je de weg kent, goed te doen.

Aangekomen op het station zijn we nog even in de supermarkt geweest voor enkele versnaperingen

Daarna met de trein terug naar Empoli en vervolgens op naar de camping. Op de camping waren ineens een aantal tenten en fietsen verdwenen. Het is een stuk rustiger met vijf groepsleden minder.

Vandaag verlaten we Limite en gaan naar Montecatini Alto een tocht van circa 55 kilometer. Voor ons gevoel missen we een aantal mensen bij het vertrek. Naar Vinci is het hoofdzakelijk afdalen. In Vinci staat het museum van Leonardo Da Vinci. De entree bedraagt zeven euro.

Leonardo Da Vinci geboren nabij de plaats Vinci, was een uitvinder, kunstenaar, anatoom, beeldhouwer, ingenieur, muzikant, architect en filosoof. In het museum staan vele modellen / schetsen van ontwerpen van Leonardo van apparaten en machines c.q. hulpmiddelen voor onder meer de bouw.

Hier hebben we ongeveer anderhalf uur rondgelopen.

Daarna doorgefietst naar San Baronto. San Baronto ligt circa 15 kilometer verderop. De weg stijgt geleidelijk en daardoor voor een ieder goed te doen. In San Baronto hebben we op een terras met uitzicht op het dal, geluncht.

Na de lunch een aantal kilometers afgedaald onder het genot van een paar regenspetters. De weg bleef droog en daardoor geen extra gevaar. In Cantagrillo moesten we linksaf naar Monsummano echter dit bord was niet te vinden. Achteraf bleek dat we bij het verkeersbord Monsummano voor vrachtauto’s in moesten rijden. De vrachtauto’s werden een andere kant op gestuurd. Er volgde een klim van bijna vijf kilometer waarvan de laatste twee steil.

Daarna een afdaling en op naar Montecatini Terme. Vervolgens dwars door de stad heen. Daarna op naar de camping via een bochtige stijgende weg. Dit was weer een prettige c.q. pittige klim.

Aangekomen op de camping bleek onze verblijfplaats zo ver mogelijk weg was van de andere gasten. Ze kunnen ons zo over het hek gooien en dan zijn we van de camping verwijderd. Tijdens het opbouwen van de tenten begon het serieus te regenen met enkele onweersklappen erbij. Snel de buitentent over de binnentent, een paar haringen erin slaan en schuilen maar.

Op de plek waar wij staan, zijn de muggen in talrijke hoeveelheden aanwezig. Wel hebben we het mooiste uitzicht van iedereen over het dal en daarnaast is er een heel mooi zwembad.

Vanmorgen voor, tijdens en na het ontbijt genoten van het uitzicht.

Vandaag was de zwaarste dag tot nog toe ………….., maar niet heus. Een groot deel van de dag in en nabij het zwembad vertoeft. Diverse meegenomen lectuur doorgenomen en gesudokud. ’s Avonds na het eten nog met Marije naar Montecatini Alto gefietst. Dit is een plaats waar heel veel mensen naar toe gaan om te eten. Dit blijkt uit de vele auto’s en de vele restaurants rondom een plein en de zijstraten.

Op deze grote camping is volgens mij 80% Nederlanders wat er staat.

Nog een rustdag vandaag. Twee dagen niet fietsen tijdens een fietsvakantie kan niet. Dus zijn Marije en ik vandaag aan een alternatieve route begonnen. Het doel was om naar Pistoia te fietsen via een aantal binnenwegen. Bij de camping zijn we linksaf gegaan om via Nievole naar Casore del Monte te gaan. De eerste twee kilometer was dalen. Daarna volgde vele kilometers (waarschijnlijk meer dan 10) alleen maar pittig stijgen. In Casore del Monte hebben we bovenop een pleintje alwaar ook een kerk en museum is gevestigd in het enige café wat gedronken. Een zestal Italianen kwamen tussentijds ook met hun racefiets op het pleintje.

Daarna nog doorgefietst naar Pagliaine. Aldaar hebben we besloten om te genieten van een hele lange afdaling, dus dezelfde weg terug. Onderweg lagen diverse koelkast/diepvries combinaties in de berm. Zouden ze via de postcodeloterij massaal een nieuwe hebben gewonnen?

’s Middags hebben we lekker bij het zwembad gelegen. Dit is wel het mooiste zwembad van alle campings. De anderen zijn met de trein naar Pistoia gegaan. ’s Avonds was er op de wegen nabij de camping een optocht, heen en terug, van tussen de twintig en dertig ambulances met sirenes en zwaailichten aan. Waren ze aan het demonstreren of ging er een collega met pensioen?

Mijn fiets was vanmorgen ludiek met wc papier versierd. Dit omdat ik vandaag 41 lentes jong ben geworden.

Vandaag stond de slotetappe op het programma. Deze ging van Montecatini Alto terug naar Pisa. Dit was de langste etappe van circa 80 km.

Gisteravond waren we al door Guillermo geïnstrueerd omdat er nogal wat opmerkingen / aanvullingen bij de route omschrijving waren.

We zaten al om negen uur op de fiets. We begonnen met een afdaling van Montecatini Alto naar Montecatini Terme. Daarna hadden we nog een aantal serieuze beklimmingen. Eentje ging er naar Montecarlo. Onderweg zagen we voor het eerst dit jaar zonnebloemen bloeien. Dit was voor een aantal een fotomoment. Een aantal hadden nog nooit eerder grote velden met zonnebloemen in bloei gezien. Marja liep door een perceel grasland en ineens struinde er een slang door het gras.

Vervolgens een afdaling en daarna hebben we de Strada del Vino (wijnroute) tijdelijk gevolgd. We hebben de afgelopen anderhalve week vele wijnvelden gezien. Ook hebben ze in Italië en rondom dorpen vele flitskasten staan. Veel meer dan in Nederland. Het wordt wel voortijdig aangekondigd.

De laatste echte klim was naar Sant‘Andrea. In Matraia hebben we een lekkere lunch genoten. Daarna konden we goed merken dat we richting zee gingen. De wegen gingen steeds een beetje naar beneden. Op afstand zagen we de toren van Pisa al. Via enkele rustige wegen kwamen we op de ons bekende camping aan. Daarna tenten opbouwen en nog even bij het zwembad vertoeft.

Vandaag zijn we de gehele dag borden van Lucca tegengekomen. Beter was het geweest om een camping in de omgeving van Lucca voor twee dagen te vinden. En dan één dag korter in Montecatini Alto en Pisa. Dan hebben we ook meer het ritme van één dag fietsen en één dag vrij.

Het was een zwoele nacht. De eerste vier á vijf dagen van deze vakantie hadden een aantal medereisgenoten het ‘s nachts koud gehad. Hun zomerslaapzak was niet voldoende. Dat is nu compleet anders.

Vandaag ben ik met Elze, Marja en Marije met de trein naar Lucca geweest. Ik was er nog niet eerder geweest. Lucca staat bekend om zijn stadsmuren, deze waren er al voor de jaartelling. De huidige vestingmuren rondom de stad zijn gebouwd in de 16^e en 17^e eeuw en waren vooral bedoeld tegen aanvallen vanuit Florence. De muur is echter nooit gebruikt voor militaire doeleinden. Wel is de vestingmuur van bijzonder nut geweest in het jaar 1812. Toen werd de stad bedreigd door het wassende water van buiten de oevers getreden rivieren. De muur is iets meer dan vier kilometer lang en verkeerd nog in goede staat. Er is een park op aangelegd en er loopt een fiets- en wandelpad over. We hebben vele hardlopers op de muur gezien.

De treinreis duurde ruim 20 minuten. Vanaf de camping kun je naar het station lopen. Dit is maar een paar honderd meter. Halverwege de tunnel, tussen de camping en de stad, kun je via een trap omhoog en je bent op het station.

We zijn in Lucca door vele straten geslenterd. Het was maandag, dat betekende dat vele winkels dicht waren.

’s Middags met de trein terug waar het “drukke” zwembad weer voor verkoeling zorgde.

Vandaag met Elze en Marije, Pisa nader bekeken. In en rondom de toren en de straat er naar toe is het heel druk. Hier staan vele marktkramen en proberen ze je van alles aan te smeren. Dit gaat tot door tot laat in de avond. In de andere straten is het veel rustiger. Er is één hoofdwinkelstraat welke haaks op de rivier, de Arno, staat. Deze loopt van het hoofdtreinstation naar ongeveer te toren.

Alle keren denk ik dat de toren elk moment kan omvallen.

In het jaar 1173 zijn ze begonnen met de bouw van de toren en begon toen al over te hellen. Doordat men loodrecht verder bouwde, is de toren niet alleen scheef maar ook krom. De toren is 55,85 meter hoog en staat ongeveer 10% scheef. De toren werd in drie stappen, over een periode van 200 jaar, opgebouwd. In de jaren 90 van de 20^e eeuw werd de toren gesloten en vervolgens gerestaureerd om de helling te verminderen. In december 2001 is de toren voor het publiek heropend.

De toren is te bezichtigen voor €18,-. Voorts moet je er rekening mee houden met een wachttijd van enkele uren.

De Kathedraal nabij de toren is gratis te bezichtigen. ’s Middags weer verkoeling bij het zwembad gezocht. Het is al meer dan een week ruim 30 graden, maar ik klaag niet. Het is gewoon lekker.

Vanavond net als gisteravond na het eten een ijsje gehaald in Pisa. Ook nog even bij de toren geweest. Er staan borden dat je niet in het gras mag lopen. Overdag houden de meesten zich hier aan, maar ‘s avonds liggen vele mensen in het gras.

De laatste dag van deze vakantie. Vanmiddag vliegen we om 16.40 uur terug naar Schiphol. Vanochtend eerst de fietsen schoongemaakt, tenten uitgeveegd en Guillermo nog even geholpen met het opzetten van een aantal tenten. Vanmiddag komt er een nieuwe 8 en 15 daagse groep. Hiervoor moesten er 5 extra tenten worden opgebouwd.

Daarna nog enkele uren bij het zwembad gelegen.

Na een vlotte vlucht kwam er een einde aan deze fietsvakantie.

Oant sjen, tot ziens.